Yeşilçam’ın “iyi kalpli”, babacan oyuncusu Hulusi Kentmen, 20 Ocak 1912’de Bulgaristan’ın Tırnova kentinde dünyaya geldi.
Sanatçı, daha sonra ailesiyle Türkiye’ye göç etti ve, çocukluğunu İzmit Körfezi’nde geçirdi.
İlköğrenime Akçakoca’da başlayan Kentmen, daha o günlerde oyunculuğa sevdalanmasını, TRT’ye verdiği bir röportajında, “Akçakoca İlkokulunda bir tiyatro salonumuz vardı. Birkaç kere orada sahneye çıktım. Bulaştı” kelamlarıyla aktarmıştı.
Kentmen Deniz Astsubay Okulu’nda eğitim aldıktan sonra Deniz Kuvvetleri’nde denizaltıcı Astsubay olarak misyon yaptı. Bir süre kara hizmetinde de bulunan sanatçı, askerlik vazifesini sürdürürken birinci kere vodvil tipindeki “Hisse-i Şayia” oyunuyla sahneye çıktı.
Hulusi Kentmen, Dava Erakalın’a verdiği bir röportajda deniz tutkusunu şöyle lisana getirmişti:
“Yavuz (Zırhlısı) yaralı, şimdi tamir edilmemiş. Bütün ihtişamıyla İzmit’te yatardı. Biz, o zamanda ortaokula gidiyorduk. Aşağı üst sınıfın yarısı denizci olmaya heves ederdi. Deniz tutkusu öncelikle Körfez’de oturuşumuzdan geliyor. Ayrıyeten babamın bir sandalı vardı, onunla birlikte balığa giderdim, ona yardım ederdim. Bahriyelilerin o afili kıyafetleri ve denizin yosun kokusu yok mu, o değişik bir şey.”
BİRİNCİ SİNEMASI DİREKTÖR FERDİ TAYFUR’UN
Usta sanatçı Kentmen, Refika Kentmen ile 1938’de dünya konutuna girdi. İkilinin, Volkan isminde bir oğlu dünyaya geldi.
Refika Kentmen, bir röportajında, eşinin canlandırdığı karakterlerdeki üzere iyi ve sevilen biri olduğuna değinerek, “Hulusi herkes tarafından çok sevilen, sayılan bir insandır. Herkes onu ‘baba’ diye sever. Ben de çok severim, 53 yılımı vermişim, sevilmez mi?” demişti.
Emekliliğinin akabinde kendisini sahnelere ve sinemaya veren Kentmen, halkevleri, Ses Tiyatrosu ve Kent Tiyatrolarında sahneye çıktı. Sanatçı, “Hulusi Kentmen Tiyatro Topluluğu” ile turnelere çıkıp birçok yerde oyunlar sahneledi.
46 YILDA 500’E YAKIN SİNEMADA ROL ALDI
Usta oyuncu, birinci kere 1942’de bir sinemada kamera karşısına geçerken, seslendirme sanatkarı olarak da bilinen Ferdi Tayfur’un direktör koltuğunda olduğu, İhsan İpekçi’nin senaryosunu yazdığı Senede Bir Gün sinemasıyla yükselişi yakaladı.
Bu üretimleri, 1948’de İstiklal Madalyası, 1949’da Şehitler Kalesi, 1950’de Estergon Kalesi ve Züfikar’ın Gölgesinde, 1951’de Barbaros Hayrettin Paşa sinemaları takip etti.
Komiser, esnaf, hakim ve fabrikatör rollerinin aranan yüzü olan sanatçı, 1942-1988 ortasına 500’e yakın sinema sığdırdı.
Hulusi Kentmen, mesleği boyunca Adile Naşit, Münir Özkul, Kemal Sunal ve Tarık Akan üzere periyodun ünlü isimleriyle birçok sinemada kamera karşısına geçti.
Sinemalarında Kentmen’in karakterine karakter katan babacan seslerin sahipleri ise seslendirme sanatkarları Kemal Ergüvenç ile İstek Tüzün oldu.
“İYİ BİR SİNEMA, ÂLÂ BİR SENARYOYLA MÜMKÜN OLUR”
Düzgün sinemanın iyi senaryo ile mümkün olacağını savunan sanatçı, bir röportajında neden “iyi” rollerde yer aldığını, “Hem güldürüye hem drama ahenk sağlayabiliyorum. Yalnız makus adam oynayamıyorum. Zira tipim, berbat adama müsait değil. Bir kez oynamaya kalktım, bir şeye benzemedi” kelamlarıyla açıklamıştı.
Müellif, oyuncu ve araştırmacı Sunay Akın, Hulusi Kentmen’le ilgili bir anısına, Evvel Çocuklar ve Bayanlar kitabında şu cümlelerle yer verdi:
“Sert görünümlü fakat iyi yürekli ve çoklukla de fabrikatör baba rolünde görürüz onu. Hulusi Kentmen’den kelam ediyoruz doğal ki! Bu ortada, kendimize bir ‘torpil’ geçelim ve son sınıfı okuduğum Koşuyolu Kazım İşmen Lisesi’nden konuta dönerken, Kadıköy otobüsünde Hulusi Kentmen’ ile sık sık karşılaşıp sinema sohbetlerine daldığımı da bir martı üzere periskopun üstüne konduralım.”
TATLI SERT VE BABACANDI
Pala bıyıkları kadar tatlı sert ve babacan yapısıyla seyircinin gönlünü kazanan Hulusi Kentmen, 1978’de Yorgun Savaşçı ve 1985’te Acımak dizilerinde de rol aldı.
Birebir vakitte keman çalan ve fotoğrafçılıkla da yakından ilgilenen oyuncu, 20 Aralık 1993’te böbrek yetmezliği sebebiyle vefat etti ve Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.
Hulusi Kentmen’in rol aldığı birtakım sinemalar şöyle:
“Paranın gücü”, “Acı Su”, “Donanmanın Gülü”, “Şabancık”, “Taşı Toprağı Altın Şehir”, “Ah Bu Ne Dünya”, “Bıktım Her Gün Ölmekten”, “Meraklı Köfteci”, “Ah Bu Gençlik”, “Minik Cadı”, “Ateş Böceği”, “Ah Nerede”, “Üçkağıtçılar”, “Baba Bizi Eversene”, “Kara Murat Mevt Emri”, “Yumurcak”, “Uyanık Kardeşler”, “Yalancı Yarim”, “Vurgun”, “Keloğlan ile Cankız”, “Öksüzler”, “Sev Kardeşim”, “Yumurcağın Tatlı Rüyaları”, “Ali Baba Kırk Haramiler”, “Sezercik Yavrum Benim”, “Ayşecik Yuvanın Bekçileri”, “Bir Katil Sevdim”, “Denizciler Geliyor”, “Sevgili Öğretmenim”, “Şoförün Kızı”, “Çanakkale Aslanları”, “Kendini Arayan Adam”, “Gönül Avcısı”, “Sevimli Haydut”, “Vatan Uğruna”, “Meçhul Kahramanlar”, “Efelerin Efesi”, “İstiklal Madalyası”.
NTV
