Yargıtay, cimri ve bencil olduğu gerekçesiyle eşinden boşanmak isteyen bayana tazminat ödenmesine hükmetti.
Kocasının daima hakaret ve küfürlerine maruz kaldığını öne süren genç bayan, 1. Aile Mahkemesi’ne müracaat ederek, boşanma davası açtı.
Davalının çok bencil, ileri derecede cimri, kendisine ve çocuklarına ilgisiz olduğunu, palavra söylediğini, evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmediğini öne sürdü.
Daima küfür ederek makus davrandığını ve son olarak konuttan kovduğunu argüman ederek, boşanmalarına, velayetlerin kendisine verilmesine, çocuklar faydasına farklı ayrı 1.000 TL tedbir-iştirak nafakası ve kendi faydasına 1.000TL önlem nafakası ile 50 bin TL maddi, 50 bin TL manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini dava ve talep etti.
Hakkındaki tüm savları inkar eden davalı koca ise eşinin ailesinin bulunduğu kentte yaşamak istediğini lisana getirdi. Bu durumu kabul etmemesi nedeniyle boşanma davası açtığını, bu türlü bir sebeple evlilik birliğinin yıkılmaması gerektiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etti.
TAM KUSURLU SAYILDI
1. Aile Mahkemesi, davalı erkek eşin birlik vazifelerini yerine getirmediği, cimri olduğu, konutun gereksinimlerini karşılamadığı, eşi ve çocukları ile ilgilenmediği, bu nedenle boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların boşanmalarına hükmetti.
Çocukların velayetlerinin anneye verilmesi ile her bir çocuk faydasına farklı başka 400 TL tedbir-iştirak nafakası ile davacı faydasına 15 bin TL maddi tazminat ödenmesine, manevi tazminat talebinin ise davalı erkek aleyhine, bayan eşin kişilik haklarına atak teşkil eder nitelikte kusurlu bir davranışın varlığı ispatlanamadığından reddine karar verdi.
KÜFÜR VE HAKARET DE VAR
Davacı bayanın temyiz müracaatını kıymetlendiren Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, çok bencil ve cimri olduğu öne sürülen kocanın, eşine daima küfür ve hakaretlerde bulunduğuna dikkat çekti. Davalı erkeğin, eşini meskenden koyarak ağır kusurlu durumuna düştüğüne vurgu yapan Yüksek mahkeme, mahkeme kararını bozdu. Tekrar yargılamada 1. Aile Mahkemesi, birinci kararında direnince devreye Yargıtay Hukuk Genel Heyeti girdi.
Meskenden kovulan davacı bayanın, komşularında konaklamak zorunda kaldığına dikkat çekilen Yargıtay Hukuk Genel Şurası kararında şöyle denildi: “Tarafların komşusu olan şahit beyanlarına nazaran, erkek eşin davacıyı konuttan kovduğu, bu nedenle bayan eşin iki gece şahit N.K.’nın meskeninde kaldığı, sonrasında komşuların ortalarında para topladığı, toplanan parayla davacıya uçak bileti aldıkları ve davacı eşi ailesinin yanına gönderdikleri anlaşılmaktadır. Tüm bu konular birlikte değerlendirildiğinde; erkek eşin davacıya hakaret ettiği ve zati ‘eşini meskenden kovma’ halinde gerçekleşen kusurlu davranışın kendi içinde hakaret hareketini barındırmasının doğal sonucu olmasına nazaran lokal mahkemece, somut olaya uygun ve birebir taraflara işaret eden bozma kararına uyulması gerekirken, davalı erkek eşin kişilik haklarına akın niteliği taşıyan kusurlu davranışının ispat edilemediği gerekçesiyle davacı bayan eşin manevi tazminat talebinin reddine karar verilmesi yordam ve yasaya karşıt olup bozmayı gerektirmiştir. Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen 2. Hukuk Dairesi bozma kararına uyulması gerekirken evvelki kararda direnilmesi yol ve yasaya muhalif olup direnme kararı bozulmalıdır. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
NTV
