Fenerbahçe’nin Kosovalı yıldızı Vedat Muriç, NTV’nin bayram ekranında yer alan O Anın Öyküsü’nde Tuğba Dural’ın sorularını yanıtladı.
Ünlü futbolcu, hayatında özel yeri olan üç fotoğraf üzerinden savaş yıllarında geçirdiği çocukluğunu, ailesini, imkansızlıklar içinde futbolla tanışma hikayesini, Fenerbahçe’ye transferini ve hakkında merak edilen her şeyi samimi bir sohbet eşliğinde paylaştı…
“SAVAŞ SIRASINDA İKİ ODALI MESKENDE 50-55 KİŞİ YAŞADIK”
Çocukluk periyodunda Kosova Savaşı’nı yaşayan Vedat Muriç, o yıllardaki zorlukları şöyle anlattı: Kosova’da bir mahallede bütün Muriç Ailesi olarak birlikte yaşıyorduk. Büyük bir aile olduğumuz için daima birlikte hareket etmek güç oluyordu. Daima birlikte bir yerde olmamız hepimizin tehlikede olması manasına da geliyordu. Merhametli askerlere denk geldik. Yalnızca bize ihtarda bulundular, “Eğer çıkmazsanız sonu makûs olacak” diye. Biz de mecburen konutu terk etmek zorunda kaldık. İki ay boyunca komşu ülke olan Arnavutluk’ta kaldık. 50-55 kişi iki odalı bir meskende yaşadık.
“SAVAŞ TRAVMASINI ATLATMAK SIKINTI OLDU”
Vedat Muriç, savaş sonrası ülkelerine döndüklerinde toparlanma sürecinin de sancılı geçtiğini anlattı: Bir köfteci dükkanımız var, hala devam ettiriyor amcalarım. O vakit daha karanlık çökmeden, akşam olmadan babaannem telefonla arıyordu, amcalarımı babamı, “Hadi gelin artık akşam oldu” diye. Zira dehşet vardı o orta. Akşam 18.00-19.00’dan sonra kimse çıkmıyordu dışarı. Bunun travmasını uzun bir müddet yaşadığımızı hatırlıyorum. Dışarı çok zarurî olmadığımız surece çıkmıyorduk. Savaş travmasını atlatmak güç oldu. Bu savaşta büsbütün ailesini kaybeden çok tanıdığım ve arkadaşım var. Onlar için çok daha ağır geçti.
“FUTBOL OYNAMAMA AMCAM KARŞI ÇIKTI”
Futbola savaş sonrası Kosova’nın Liria kadrosu altyapısında başlayan Vedat Muriç, o günleri şöyle anlattı: Liria altyapıya futbolcu alacaklarına dair duyuru yaptı. Annem beni yazdırmak istedi lakin bir arada yaşadığımız amcam karşı çıktı. Annem benim kaydımı gizlice yaptırdı. Uzun bir müddet idmanlara bilinmeyen kapalı gittik. Sonra formamı giyip gerçeği açıkladık lakin hiç beklemediğim bir reaksiyonla karşılaştık. Amcam, “Hiç yakışmamış” dedi. İlerleyen periyotlarda onun da takviyesi çok oldu.
“FENERBAHÇE’DE OYNAMAM ALLAH’IN BİR LÜTFU”
Babasının yarım kalan öyküsünü tamamlamak için futbola başlayan, koyu bir Fenerbahçe taraftarı olan dedesi sayesinde Fenerbahçe ile tanışan Vedat Muriç, sarı lacivertli formayı giymenin kendisi için Allah’ın bir lütfu olduğunu söylüyor: Bana, “Kosova’dan 5-10 yıl sonra Fenerbahçe’de oynayacaksın” deseler komik bile değildi. “Dalga mı geçiyorsun?” derdim insanlara zira hayali bile çok sıkıntı. Bilhassa savaş atlatmış bir ülkeden sonra buralara gelmek benim için Allah’ın bir lütfu. Bazen evdekilere, “Bu bir hayalse beni uyandırmayın. Zira bu çok hoş bir rüya” diyorum.
“FENERBAHÇE’NİN EFSANELERİNDEN OLMAK İSTİYORUM”
Fenerbahçe’ye transfer olduğu devir karar vermenin kendisi için çok kolay olduğunu anlatan Vedat Muriç’in amacı sarı lacivertlilerin efsaneleri ortasına girmek: O günkü koşullarda istenilen bir futbolcu olduğum için nezaketen de olsa bir görüşme yaptık. Ancak benim karar vermem hiç güç olmadı. Hayalini kurduğum forma, hayalini kurduğum taraftar, kitle, camiadayım. İnşallah daha uzun yıllar bu formaya, armaya hizmet edeceğim. Birinci amacım bu formayla şampiyonluklar yaşamak, Avrupa’da değerli muvaffakiyetler elde etmek. Her vakit söylüyorum, inşallah mesleğimi burada noktalarım. Bu ekibe uzun yıllar hizmet edip bu ekibin efsanelerinden olmak istiyorum.
“OĞLUM FUTBOL İÇİN IŞIK VERMİYOR”
Vedat Muriç, oğlunun futbolcu olmasını isteyip istemediği meseleye şöyle cevap verdi: Her futbolcunun hayali, oğlunun da futbolcu olmasıdır. Benim de hayalim bu lakin şu an baktığımda açıkçası hiç o denli bir ışık vermiyor bizim çocuk. 2 yaşında şu an. Futbol topu çok var meskende ancak büsbütün ilgi odağı otomobil. Alışılmış ben şundan umutluyum. Biraz daha büyüyünce tesislere, ortama elinden tutup getirdikten sonra tahminen fikri değişir. Şu an kısa vadede umutlu değilim. Teşvik edeceğim ancak zorlamam, istediği, memnun olacağı mesleği yapsın.
“EN BÜYÜK DESTEKÇİM EŞİM”
Vedat Muriç, 2017 yılında dünya konutuna girdiği eşi Edibe Jorganxhiu’nun her vakit en büyük destekçisi olduğunu söylüyor: Eşim İstanbul’u çok sevdi. Burada nizamını kurdu tam manasıyla. Burası birinci meskeni üzere görüyor. Ona karşın daima, “Senin mesleğine neresi iyi geliyorsa ben oraya varım” diyor. Her vakit yanımda ve bana büyük dayanak oluyor.
NTV
