Gökhan Çınar’ın hazırlayıp sunduğu Katarsis programının bu haftaki konuğu ünlü şef, sunucu ve işletmeci Danilo Zanna oldu. Danilo Zanna’nın kendisi, ailesi ve Türkiye’deki yaşantısına dair anlattıklarından satır başları şöyle:
‘’EN BÜYÜK AMACIM KEYİFLİ OLMAK’’
‘’Ben bir beşerim. Her şeyden evvel kendimi bu türlü tanımlıyorum. Şanslı bir beşerim. Geziyorum, yaşıyorum ve memnun olmaya çalışıyorum. Bu benim en büyük gayem. Vakitle kendi eksikliklerimi kapatıp iyi bir insan olmaya çalışıyorum. Kendimi güç anlatırım, etrafımdaki zorlukları değiştiremiyorum. Baktım değişmiyor, kendimi değiştirmeye çalışıyorum. Müspet şeyler için de geçerli bu söylediklerim. Bu türlü ilerliyorum.’’
‘’ANNEM HAYATINI BİZE ADADI’’
‘’Biz beş bireydik konutta. Anne, baba, ağabeyim ve ablam vardı. Konutun son ve en küçük çocuğu bendim. Ağabeyimle tek odayı paylaşıyordum çocukluğumda. Oradaki yaşadığım özgürlük derecesini oğlumun bana verdiği his dışında hiçbir yerde yaşamadım. Çok yakındık ailemle. Annem bilhassa çok yakındı. Baba biraz daha mesafeliydi ancak beni daha farklı sevdiğini gösterirdi. Hiç unutmam çocukluğumda babam bana futbol ayakkabısı almıştı, bu benim için çok pahalıydı. Annem bizim için her şeyi yapıyordu. Mesleği öğretmenlikti. Lakin daima konuttaydı, bizim için çok şey yaptı. Onun bizim dışımızda da hayalleri vardı, bilhassa bir kitap yazmak istiyordu lakin yapamadı. Büsbütün bize adadı hayatını. Bu benim için biraz buruk bir histir.’’
‘’ANNE VE BABAMIN BAĞI ÇOK ÖZELDİ”
‘’Bütün öykü teyzem ile başlıyor. Bizde bir gelenektir meskendeki erkeklerin çoklukla orkestrası olur. Babam da kendi orkestrasında saksafon çalardı. Teyzem müzikçi olduğu için annem ve babamın tanışmaları onun sayesinde olmuş. O periyot birbirlerini görmüşler, akabinde babam anneme aşık olmuş. Sonra onlar evlenmeden evvel babam askere gitmiş. Olağan orada vefattan döndüğü bir operasyon atlatıyor. Yaşadıkları bir çatışmada yalnızca babam sağ kalıyor. Askerden döndüğünde de annem daha şimdi babamla evli değilken bile onunla ilgilenmiş. Babamın o olaydan sonra toparlanması sıkıntı olmuş, annemin onun için yaptıklarını bizlere daima gururla anlatırdı.’’
“BABAM İÇİN CENAZE MERASİMİ BİLE YAPAMADIK”
“Biliyorsunuz İtalya salgında Türkiye’den çok daha evvel karantinaya girmeye başlamıştı. Oradaki hadiseler çok önemli formda etkiledi herkesi. Babamın esasen rahatsızlıkları vardı. Salgından kaynaklı onları evvelce müdafaaya aldığımızı düşünüyorduk lakin bir anda ateşlenmelerle hastalığı başladı. Birinci annem ateşlenmeye başlamış hatta. Testlerde annenim durumu müspet çıkmıştı, annem bunu atlattı, babam ise giderek daha da ağırlaştı. Tabipler en son nefes alırken çok zorlandığını söyledi ve babanızı hastaneye götürmemiz gerekli dediler. Ambulans geldi meskene ve annem çok üzüldü o an. Babamı son gördüğüm an o vakit oldu. Annemi rahatlamaya çalışıyoruz derken babam hastaneye giderken Facetime’dan beni arayın dedi. Çok zordu, bunu birinci sefer burada anlatıyorum. Hiç korkmayın ben meskene döneceğim dedi. 24 saat içinde daha berbat oldu. Çok acayip bir hismiş. Cenaze bile yapamadık. Annemin 5 ay boyunca testi müspet oldu. Kimse gidemedi cenazeye, bu müddetten sonra lakin yapabildik cenazemizi. Üzülemiyorsun, gidip gelemiyorsun. Çok güç bir devir oldu.’’
“HAYATTA DAİMA KEYİFLİ OLAMIYORSUN”
‘’Bizim oralarda adettendi, 14 yaşında gençliğe adım attığımızı göstermek için motor sürmeye başlıyorduk. Bu sebeple bir arkadaşımız kaza geçirip vefat etti. Pamuk dünyasından çıkmış üzere hissetmiştim. Çok yakın bir arkadaşım olduğu için çok değiştim. Bir anda Danilo oldum. Hayat düz bir çizgi değil, daima memnun olmak diye bir şey yok hayatta.’’
“TABAĞA RUHUNU KATABİLİYORSAN YEMEK YAPIYORSUN”
“Ben olağanda İtalyanca öğretmeniyim. Şeflik ile bağım gençlikte başladı. Bizim bir aile restoranımız vardı, esnaf lokantası üzere düşünebilirsiniz bunu. Amcam benden o devir yardım istedi, yanına yardım etmek için gittim. O periyoda kadar mutfakla bir ilgim yoktu. Orada gördüm ki, yemek yalnızca dört beş malzemeyi birleştirmek değil. O tabağa ruhunu ve kendinden bir parçayı koyabilmektir. Açıkçası çok merak ettim. Oradan bu yana devam etti bu. Bunları görünce yemek tutkusu başladı.’’
“EŞİME BİRİNCİ TANIŞMAMIZDA SEZEN AKSU MÜZİĞİ SÖYLEDİM”
‘’Bir gün seni fasıla götüreceğiz dediler arkadaşlarım. Gittiğimiz yerde da bir masada eşim olan kız var. Vakit ilerledikçe tanıştık biz. Doğal İngilizce konuşuyorduk sohbet ederken. Yemek yiyoruz, dışarıda yağmur yağıyor, resmen sinema sahneleri üzere bir ortam vardı. Hatta o gece çat pat Türkçe ile Sezen Aksu’nun İstanbul müziğinin nakaratını söyleyip durdum. Orada bir irtibat doğdu ortamızda. Uzun bir mühlet uzaktan uzağa görüşmeye başladık. Bir seferinde Fransa’da buluştuk, orada evlilik teklif ettim. Sonra evlendik.’’
“TÜRKİYE’DEKİ GELENEKLERİ ÇOK SEVİYORUM”
“Ben bilhassa burada kız isteme merasimini çok sevdim. Eşim bile istemedi bunu, ben şahsen istedim. Çok sevdim kız isteme olayını, tuzlu kahve bile içtim. Efsane bir kıssa bu. Ayrıyeten aşure çok hoş bir gelenek. Aşure geleneğini çok fakat çok seviyorum. O kadar meşakkatli bir şey yapıp bir de o hoşluğu çevrene dağıtıyorsun. Bunun bir sinemasının bile yapılması gerekiyor, o derece özel bir şey aşure.”
NTV
