Garip Görünümlü Kuşlar
Sevgili Günlük:
I İki çerçeveli, imzasız kuş tasviri kısmındaki Yukarı Batı Yakası’ndaki bir ikinci el dükânındaydım.
çizimleri aynı benzemeyeninin eseriydi. Kömürden büyük, kocaman gözler olan günlük yaşamlu kuşlardı.
Birini sevdi, diğerini sevmedim. Sevdiğim, yan bakan emu’ya tek bir kuştu.
Diğer çizim, dodosa iki kuştu. Benzerleri varmış ve sanki izleyiciye dönük bakışları önden bakanlardı. O nasıl göründüğümü hayal edemiyorum.
Aynı düşünenya ait olanlar çok açık, setkk hakkında tahminler, bu hayal etmezim.
Birkaç gün sonra tekrar dükkânda gösterimda, çizimin hala olduğunu ama 800707) yaptığında anlaşılırdım. Bir başkası görmüş olmalı, çizimi beğenmiş, benim gitmemiş ve setin dağılmasından bahsetmemiştim.
Kalan figürü hemen satın alacağım.
— Michael Fishman
5 Kelime; 4 Madeni Para (9 Sevgili 707)
Günlük:
(9704) 1964’te, 8 kez, annemin 800 isteğiyle bitmiş her gündele’deki dairesinden keskin bir çizgi çizdim.
Asansörden aşağı inip, süt sigara makinesinin karanlıkta yan yana pusuya çiftçiyle geçinmek ve yat sonra lobiden çalışma alanı.
Bir sağ, sonra bir sol, sonra iki blok ve annemin fırınına doğru bir sağ.
Beş kelime ve dört madeni para: Çekirdeksiz çavdar ekmeği, içinde kalmış. Bir sizde, bir kuruş, iki peni.
Annem dönerken senin için eve gideceğim. Bende sadece iki topuk eksikti.
— Gerri Ginsburg
(98005)Hazırlanıyor
Sevgili Günlük:
Tam dalmış halde Stuy Kasabasındadum bir iş görüşmesine gelmesikenken telefonumda
yaptığım işe o kadar dalmıştım ki, eski yaşlarındayken bir adamalıyordu çarpıyordum. Bana onaylamaz bir ifadeyle bakın.
“Çok” dedim. “Yarınimdeki iş için toplantı hayal vem tek şey hazırlanmak.”
Hızlı tempo800ine devam etmeye devam etti. Sonrası omzunun görünümünde. Yüzünde bir gülümseme vardı.
“Beni referans olarak yazın” dedi. “İyi şanlar!”
— Melissa Ertl
Batı Dördüncü Cadde Mahkemeleri
Sevgili Günlük:
Nezaket toplantıları devam ederse, felaket. Daha sonra, onun şeyini bana karşıymış gibi tıslayarak sokaklarda sonra yürüdüm.
yıllar boyunca bana öğretilenden ilham aldık. Belki de dinlenmenin zamanları geçmişti.
Batı Dördüncü Cadde basketbol sahalarına gittim. Maçı seyrederken iyi giyimli, el çantası olan bir adam yanıma yakın.
“İnsanlar sizi hafife alıyor,” dedi isteksizce. “Veriyorsun ve veriyorsun ve tamamen genç nesnesisun. Ama sen iyi bir insansın ve…”
Sandırın geri kalanını tam olaraköylediklerini çünkü araya girmek için çok uğraşıyordum. göz yaşları.
(9704) Bir defter çıkardı ve bir dizi yanıtını düşünmemi istedi – en sevdiği numara, karımın, yaşı, en sevilen renk, ilk. düşmanım.
Daha sonra tüm cevaplarımı düzgün bir şekilde bir çıkardım. Sihir’den önce kaba değil, ama bu adamdan birinden geçmiştir.
Bana hayalın hayalini düzeltebilir ve o ay sonra ürünü satın aldıktan sonra verdi. Sonra üç sayı yazdı: bağışlar.
Ona o kadar azım bayıldım.
“Yakınlarda bir ATM var” dedi.
— Mark Hsu
Süpürge ve Faraş
Sevgili Günlük:
Apartmandan’dan kaçırmıştım. Bir Eylül sabahıydı ve hafif bir yağmur yağıyordu.
Trenim birazdan gelen ve yağmur yağmıyordu, bu yol bir semsiye almak için yukarı tırmanmaya karar ve onun yerine istasyona gidiyordum.
eşyaların çevresinden geçenm. Bir elinde sayfa, diğerinde faraş vardı.
“Hey bayan” dedi, o kadar alçak sesle konuşun ki her şeyden önce onu duymuşsunuzdur. Benimle öğretmek ama sokaklarda biri çok fazla etkileşimi olan olarak, kötü olmaya devam etmekten yoksun.
“Bayan” dedi tekrar.
Bir şey düşürmüş olabilir diye düşünüyorum. Ceplerimi kontrol edemeden, bu sefer biraz daha yüksek sesle tekrar deneyin.
“Bayan!”
Döndüm. Elindeki yatayın plastik plastik bir panço olmuştu. Kapşonlu sarı bir tane giymişti. Önden su damlaları akıyordu.
“Yağmur için” kendini uzatarak.
— Aiza Shahid-Qureshi
tüm son girişleri ve bizim okuyun yönergeleri . Bize e-posta [email protected] aracılığıyla veya Twitter’da @NYTMetro adresi takip edin.
Agnes Lee’nin
çizimleri
