Türkiye’de asker bir babayla mesken bayanı bir annenin 2 çocuğundan büyüğü olan Dr. Aynur Ece Onur, eğitimini ve akademik hayatını sürdürmek için ABD’ye gitti. Uzun mühlet ABD’de kalan Dr. Aynur Ece Onur, askeri ve medikal antropoloji alanlarında uzmanlaştığı Indiana Üniversitesi’nde doktora yapıp, ders vermeye başladı.
Kürsüden verdiği derslerle birçok Amerikalıyı eğiten Dr. Aynur Ece Onur, hayatı ve eğitiminde değerli yeri olan dedesini 2011 yılında kaybetti, fakat cenazesi için o devir Türkiye’ye gelemedi. Dr. Aynur Ece Onur, dedesinin kendi ülkesi ve insanına hizmet etme gayesini yerine getirmek emeliyle Türkiye’ye dönme kararı aldı.
KÜRSÜYÜ BIRAKTI, TRAKTÖRÜN DİREKSİYONUNA GEÇTİ
ABD’deki tüm akademik mesleğini bırakan Dr. Aynur Ece Onur, 2017 yılında İstanbul’a geldi. Bir mühlet burada kalan Dr. Onur, 2020 yılı temmuz ayında ise dedesinin yerlerinin bulunduğu memleketi Burdur’un Karamanlı ilçesine yerleşti.
Makine mühendisi olan kardeşiyle birlikte dedelerinden kalma 135 dönüm toprakta susuz tarım yapmaya karar veren Dr. Onur, gayesine ulaşmak için çalışmaya başladı. Yerlerine lavanta ve ölmez çiçek diken Dr. Onur, kardeşiyle birlikte lavanta, ada çayı, kekik, biberiye, ölmez çiçek ve medikal papatya üzere susuz yetişebilen bitkiler üretip, bunlardan çeşitli yağlar, kozmetik materyaller ve ferdî kullanım eserleri geliştirmek emeliyle bir de tesis kurmak için düğmeye bastı.
“HAYATIMDAKİ EN BÜYÜK PİŞMANLIĞIMDIR”
Dr. Onur, “2011 yılında dedemi kaybedince Amerika’dan dönmeye karar verdim. Dedem benim hayatımda çok değerli rol oynamış bir figürdü. Etrafı tarafından çok sevilen ve sayılan bir insandı. Aslında Amerika’ya gitmemi hiç istememişti ancak eğitimimize çok değer verirdi. Yurt dışında eğitim almamı istemekle birlikte, eğitimimi tamamladıktan sonra Türkiye’ye dönmemi, kendi ülkeme, kendi topraklarıma, kendi insanıma hizmet etmemi gönülden dilemişti. Doktora yeterlilik sınavlarıma hazırlandığım için dedemin cenazesine gelemedim. Indiana eyaletinde yaşıyordum ve 3 uçak, 2 vasıta ile gelmek zorundaydım. Maalesef gelemedim. Bu benim için çok büyük bir hüzün oldu. Dedeme son görevimi yerine getirememek hayatımdaki en büyük pişmanlığımdır. Bir daha hiçbir sevdiğimin bensiz toprağa verilmesini istemediğim için Türkiye’ye dönme kararı verdim” dedi.
“BU İŞİ ONUNLA BİRLİKTE KURMAYA KARAR VERDİK”
Karamanlı’da makine mühendisi olan kardeşi Gökhan Onur ile susuz tarım işine girdiklerini kaydeden Onur, “Akademik mesleğimi tam manasıyla bırakmadım. Şu an bir üniversitede vazife yapmıyorum ama bağımsız olarak akademik çalışmalarıma devam ediyorum. Ülkeme dönmeye ve susuz tarım yapmaya karar verdiğim periyotta kardeşim de bir Japon-Amerikan şirketinde Ar-Ge müdürüydü. Biz bu işi onunla birlikte kurmaya karar verdik. Öncelikle topraklarımızın tahlilini yaptırdık. Hangi tarlada ne üzere eserler yetişeceğinin ön araştırmasını yaptık. Birtakım tarlalarda iki- üç eser denedik. Hangisinden yüksek randıman alabileceğimizi tespit edip ona nazaran eserlerin dağılımını yaptık. Toplamda dedemden miras kalan 135 dönüm kadar bir yerimiz var. Bu 135 dönüm toprağın şu an 75 dönümü ekili, dikili. Şu an daha yüksek kapasiteli bir makine almak istediğimiz için topraklarımızın bir kısmını boş bıraktık fakat önümüzdeki bir- iki yıl içerisinde tekrar bu tarlalara lavanta, ölmez çiçek (altın çiçek) dikimi yapacağız, zira en çok bu eserlerden randıman aldık” diye konuştu.
“BABAM 60 YAŞINDAN SONRA TRAKTÖR KULLANMAYI ÖĞRENDİ”
Kardeşiyle Karamanlı’ya geldiklerinde insanların çok çeşitli reaksiyonları olduğunu, anne ve babasının ise başta kendilerine çok karşı çıktığını lakin daha sonra en büyük destekçileri olduğunu kaydeden Dr. Onur, şöyle konuştu:
“Çok büyük minnetle söylüyorum, babam 60 yaşından sonra traktör kullanmayı öğrendi. Annem tarlada çalışıyor, babam fabrikanın inşaatında çalıştı. Başta biraz huzursuz oldular, mevcut yüksek hayat standartlarınızı bırakıp bu türlü bir işe giriyorsunuz diye ancak şu an bize güveniyorlar. Ne yaptığımızı bildiğimize inandılar. Artık bunun hayalperest bir proje değil, ayakları yere basan, geleceği olan bir proje olduğunu anladılar. Aslında onlar bizi en başından bu halde yetiştirmeselerdi ve desteklemeselerdi ne bu eğitimi alabilirdik ne de ülkemize, kendi toprağımıza dönebilme yüreğini bulabilirdik.”
SON AMAÇ TARIM TEKNOLOJİSİ ÜRETİMİ
Tarım faaliyetleri kapsamında lavanta, ada çayı, kekik, biberiye, ölmez çiçek ve medikal papatya ürettiklerini anlatan Dr. Onur, “Önümüzdeki aylarda da şu anda fizibilite çalışmaları yapılan aynısefa, ıtır ve civan perçemi üretimi yapacağız. Bölgemizde çörek otu ve anason ağır bir formda üretiliyor. Bunların da yağları çıkarılabilir. Fabrikamızda, ürettiğimiz eserlerimizi distilasyon (damıtma) makinelerinde işleyerek katma kıymet yaratıyoruz. Öncelikle şampuan, sabun, krem üzere yan eserler elde etmeyi ve kozmetik kesimine girmeyi planlıyoruz. Akabinde da ilaç bölümüne girmeyi düşünüyoruz. Sonuncu maksat olarak da kardeşimin çocukluktan beri hayali olan tarım teknolojisi üretimine yönelmek istiyoruz” diye konuştu.
Tesislerinde 18- 76 yaş aralığında üç nesilden 9 bayan çalıştığını da kaydeden Dr. Onur, bu sayıyı daha da artırarak daha çok istihdam sağlamayı amaçladıklarını söyledi.
NTV
