İnönü Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoteknoloji Ana Bilim Kısmında vazifeli Dr. Öğretim Üyesi Seval Cing Yıldırım ile Dicle Üniversitesi Genetik Ana Bilim Kısmında vazife yapan eşi Doç. Dr. İbrahim Halil Yıldırım, aşı çalışmaları için Konya’ya geldi.
Selçuk Üniversitesi tarafından kendilerine tahsis edilen lojmana yerleşen Yıldırım ailesi, mRNA aşısında büyük bir özveriyle çalışıyor.
Doç. Dr. İbrahim Halil Yıldırım, yeni tip corona virüs (Covid-19) olaylarının görülmesinden sonra Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Genetik Kısmında Doç. Dr. Ender Koçak ile “gerekirse fiyatsız müsaade kullanırım” niyetiyle hareket ederek aşı çalışması yapmaya karar verdiklerini anlattı.
Yıldırım, eşi İnönü Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoteknoloji Ana Bilim Kısmında misyonlu Dr. Öğretim Üyesi Seval Cing Yıldırım’ın da mRNA aşı çalışmalarına katılması münasebetiyle 11 yaşındaki kızları Ayşe Damla ile Konya’ya geldiklerini belirtti.
“AYRI KENTLERDE OLMAMIZA KARŞIN KIZIMI DAHA ÇOK GÖRÜYORDUM”
Ailesinin Malatya’da yaşadığını, kendisinin de hafta sonları Diyarbakır’a gittiğini söz eden Yıldırım, “Daha evvel farklı kentlerde olmamıza karşın kızımı daha çok görüyordum, artık Konya’dayız lakin kızımı daha az görüyorum. Proje sürecinde haftada 1-2 gün meskene gidiyorum, onun dışında daima laboratuvardayız.” dedi.
Kızının salgının dünyayı nasıl etkilediğinin farkında olduğunu vurgulayan Doç. Dr. Yıldırım, anne ve babasının da aşı çalışmalarında yer almasının gururunu yaşadığını söyledi.
Mesleksel olarak salgınla gayrette yapabilecekleri her şeyi yapmak için çalışmalara başladıklarını vurgulayan Yıldırım, “Biz bu işe girerken ‘elimizden geleni yapmak’ değildi gayemiz, üstümüze düşeni yapmaktı. Bizim alanımızda da üzerimize düşenin bu olduğu kanaati oluştu. Yapabileceğimiz şeyleri sıraladık. Aşı öncelikliydi, bunu ailelerimize, kızıma anlattım. Kızım da ehemmiyetini anladı ve birlikte karar verip bu sürece girdik” diye konuştu.
Seval Cing Yıldırım da 11 yaşındaki kızı Ayşe Damla ile onun bakımıyla ilgilenen anneannesinin de Konya’ya geldiğini aktardı.
Eşi ile laboratuvarda ağır tempo ile çalıştıklarını lisana getiren Yıldırım, “Kızımız Ayşe aslında küçüklüğünden beri bizim bu ağır tempomuza alışkın. Laboratuvar ortamlarına da çok alışkın. Burada da laboratuvarda yüksek lisans ve doktora öğrencilerimizle, gençlerle çalışıyoruz. Ayşe de anneannesinin yanında konutta kalıyor.” halinde konuştu.
Yıldırım, takım olarak günün büyük kısmını laboratuvarda geçirdiklerini vurgulayarak, şunları kaydetti:
“Çoğunlukla laboratuvardayız. Meskene yemek yemek ve uyumak için gidiyoruz. Eşim çok uzun mesailer geçiriyor, meskene hiç uğramadığı günler oluyor. Laboratuvarda çalışmalar ağır devam ediyor. Ben de geç vakitte meskene gidiyorum. Çocuğun ödeviyle ilgilenip yatıyoruz. Konutta çok fazla vakit geçiremiyoruz. Hafta sonları, tatillerde de laboratuvara geliyoruz.”
“PROJENİN HEM ÜLKEMİZ HEM DÜNYA İÇİN KIYMETLİ BİR PROJE OLDUĞUNUN FARKINDA”
Kızının takıma moral verdiğini aktaran Yıldırım, şunları kaydetti:
“Kızımız Ayşe, bu süreci iyi biliyor. Bu projenin hem ülkemiz hem dünya için kıymetli bir proje olduğunun farkında. O yüzden bize gereken dayanağı gösteriyor. Fotoğraf materyalleri Malatya’da kaldığı için biraz üzülüyor lakin burada ona moral destek etmeye çalışıyoruz.”
Ayşe Yıldırım da 5. sınıf öğrencisi olduğunu tabir ederek, şöyle konuştu:
“Annem ve babam vakitlerinin birçoklarını laboratuvarda geçiriyor. Babam bazen laboratuvarda kalıyor. Ben derslerime giriyorum. Anneannem ve kedim Pekmez ile vakit geçiriyorum. Konuttan uzak olmak biraz tuhaf lakin Konya’da olmak çok hoş. Meskenime gitmek isterim. İnsanların maske takması, hijyenlerine dikkat etmesi ve kalabalık ortamlardan uzak durması gerekiyor.”
mRNA TEKNOLOJİSİNİ BULAN PROFESÖR NTV’DE
NTV
