Bahçeşehir Üniversitesi İktisadi, İdari ve Toplumsal Bilimler Fakültesi Psikoloji Kısmı öğrencisi olan Muğlalı Özge Karakuş, İstanbul’da 23 Mart 2014 tarihinde, bir arabanın çarptığı yayanın fırlayarak, kendisine çarpması sonucu düşüp, başını kaldırıma vurdu.
Karakuş, ağır yaralandı. Kaldırıldığı hastanede beyin kanaması teşhisi konulan Özge Karakuş, ağır bakım servisinde 17 gün tedavi gördü.
7 ay boyunca hastanede tedavisi süren Karakuş’un bu süreçte en büyük destekçisi ailesi oldu. 15 beyin ameliyatı geçiren Karakuş, tedavisinin tamamlanmasının akabinde üniversite tahsilini tamamladı.
Tabiplerin yaşaması için yüzde 5 ihtimali olduğunu, yaşasa bile felçli kalabileceğini belirttiği Özge Karakuş, azmiyle hayata tutundu.
“Karanlığı gören aydınlığın kıymetini daha iyi anlıyor” diyen Karakuş, artık çalıştığı memleketi Muğla’daki bir özel hastanede psikolog olarak hizmet veriyor ve hastalarına inanılırsa başarılabileceğini anlatıyor.
“OKUL AZMİ BENİ HAYATA BAĞLADI”
Muğla Ticaret ve Sanayi Odası Lideri Bülent Karakuş’un kızı Özge Karakuş, geçirdiği o sıkıntı günleri anlattı, “Yaşadığım kaza sonrası gözlerimi açtığımda hastaneydim. Hastaneye kaldırıldığımda mevtle yüzleştiğimi söylediler, sonrasında yüzde 5 yaşama ihtimali vermişler. Ailemin ve hekimlerin takviyesiyle ve beni sevenlerin duaları ile bu süreci atlattık. Bu kritik süreci atlatırken kendimde bir şeyler yapmaya çalıştım, Ağır bakımdan çıktıktan sonra şuurum yerine geldi. Lakin, 2 ay konuşamadım. Konuşmaya başladığımda ise tekrar okula gitmek istediğimi söylemişim” dedi.
“UNUTKANLIK YAŞADIM, ARKADAŞLARIMI TANIYAMADIM”
“Okula başladığımda tama olarak hafızam yerine gelmemişti, o denli ki arkadaşlarımı ve öğretmenlerimi tanıyamıyordum” diyen Karakuş, şöyle devam etti:
“O süreçte, beni okula annem bırakıyordu. Teneffüslerde annemi arayıp, ‘Beni sınıfa götürür müsün, sınıfımı bulamıyorum’ diyordum. Ders sırasında, bana bakan arkadaşım olduğunda, ‘Sen kimsin, neden bakıyorsun’ diye sorduğum oluyordu. Bu güçlü süreçte hafızam iyi olmamasına karşın derslerimde başarılı idim. Bu hocalarımın dikkatinden kaçmadı. Onlara günde 5 vakit ders çalıştığımı söylüyordum. Sahiden de yapıyordum bunu. Derste hocanın anlattıklarını kayıt aygıtına kaydediyordum. Konuta döndüğümde, bu ses kaydından notlar çıkarıyordum.
Çıkardığım notları okuyup, bu kez kendi sesimi kaydediyordum. Gece yatınca da kulaklıkla o notları dinliyordum. O denli ki sonraki sabah okula gitmek için hazırlık yaptığımda anneme ‘Günaydın’ bilye demeden ezberlediğim mevzuları anlatıyordum. Hayata okulumla tutundum, ailem ve arkadaşlarımın yanına dönünce kendime geldim.”
“YAŞADIKLARIMI HASTALARA ANLATIYORUM”
Yaşadığı kaza sonrası 15 beyin ameliyatı geçirdiğini hatırlatan Karakuş, “En son 2 yıl evvel kolay bir ameliyatım oldu. Birinci etapta geçirdiğim ameliyatlar çok zahmetliydi güç bir süreç atlattım. Kimi ameliyatlar saatlerce sürdü. Hazırlıklarını sürdürdüğüm bir kitap çalışmam var, orada bu yaşadığım tecrübelerle ilgili tavsiyelerde bulundum.
Kitabın hazırlıkları büyük ölçüde tamamlandı. Nasıl ki çayın demlenmesi için bekliyorsak ben de kitabımı çıkarmak için o vakti bekliyorum. Yıllar geçtikçe kendimi daha da toparlıyorum ve kitabıma daha fazla vakit harcıyorum. Hayatımda değerli bir yeri olan ve felçli iken tedavi gördüğüm bu hastanede işe başladım ve bugün burada tedavi gören hastaları ziyaret edip, moral veriyorum. Onlara kendimi anlatıp, ‘Teyze, bana bir şey olmadıysa sana hiçbir şey olmaz’ diyerek, moral vermeye çalışıyorum. Empati kurabilmek kolay değil.
Hastalananlar, ‘Damdan düşen anlar’ diyor. Hülasa karanlığı gören aydınlığın bedelini daha iyi anlıyor. Evvelce bu kadar memleketimi sevmezdim fakat İstanbul’da o zorlukları yaşadıktan sonra Muğla’da cennette olduğumu düşündüm. Kaza sonrasında 2 yıllık bir eğitimim kalmıştı, biraz sıkıntı oldu lakin bitti. Ailem her vakit yanımda oldu. Annem bu kazadan sonra yanıma taşındı” dedi.
NTV