Hilton otellerinin varisi Paris Hilton, ergenlik devrinde yatılı okulda kaldığı sırada maruz kaldığı fizikî ve zihinsel istismarın hayatında ne kadar yıkıcı bir tesire sahip olduğunu açıkladı.
ABD’li ünlü moda dizayncısı ve müzikçi Paris Hilton, This is Paris isimli belgeselde şöhret perdesini aralayarak hayatının bilinmeyen istikametlerini gözler önüne seriyor.
Hilton, YouTube Originals’ta yayımlanacak belgeselde birinci gençlik yıllarında ABD’nin Utah eyaletinde kaydolduğu yatılı okul Provo Canyon School’da karşılaştığı istismarı açıklıyor.
“DÖNÜŞTÜĞÜM GÜÇLÜ BAYANLA GURUR DUYUYORUM”
Independent Türkiye’nin aktardığına nazaran, People’a konuşan 39 yaşındaki ünlü isim, “Gerçeği çok uzun müddet sakladım. Lakin dönüştüğüm güçlü bayanla gurur duyuyorum. Beşerler hayatımdaki her şeyin benim açımdan kolay olduğunu sanabilir lakin dünyaya sahiden kim olduğumu göstermek istiyorum” tabirlerini kullandı.
Hilton, ailesiyle New York’taki Waldorf Astoria Hotel’de yaşarken geçirdiği asi periyodun akabinde yatılı okula kaydolmuştu. Bir dizi farklı okula yazdırılan Hilton, Provo Canyon’da 11 ay geçirmişti.
Daily Mail’in haberine nazaran ünlü isim şu tabirleri kullanarak o günlerini hatırlıyor:
“Her yerden daha makûs olacağını biliyordum… Bir okul olması gerekiyordu lakin (sınıflar) hiç de odak noktası değildi. Uyandığım andan yattığım ana kadar bütün gün yüzümde bağırıyor, beni azarlıyor, daima azap ediyorlardı. Orada çalışanlar fecî şeyler söylerdi. Daima makûs hissetmeme neden oluyorlar ve bana zorbalık ediyorlardı. Bence onların maksadı bizi ruhen parçalamaktı. Ve fizikî olarak istismar ediyorlardı, vuruyorlardı ve boğuyorlardı. İtaatsizlik etmekten korkalım diye çocuklara dehşet aşılıyorlardı.”
Hilton ayrıyeten kaçmaya çalıştığı için onu ihbar eden sınıf arkadaşını kastederek, “Oradaki kimseye güvenemezdiniz” dedi. Ünlü müzikçi sonrasında ceza olarak tecrit edildiğini belirtti ve “Bazen günde 20 saat bunu ceza olarak kullanırlardı” dedi.
“MAHKUM ÜZERE HİSSEDİYOR, HAYATTAN NEFRET EDİYORDUM”
Belgeselde Hilton’un okuldan üç arkadaşı da görünüyor ve onlar da benzeri savlarda bulunuyor. Hilton o günlere dair şu tabirleri ekliyor:
“Panik atak geçiriyordum ve her gün ağlıyordum. Çok mutsuzdum. Kendimi mahkum üzere hissediyordum ve hayattan nefret ediyordum.”
Yaşananlara dair ailesine hiçbir şey anlatmadığını söyleyen Hilton, “Ailemle konuşma fırsatım hakikaten olmuyordu, tahminen iki yahut üç ayda bir defa. Dış dünyadan soyutlanmıştık. Ve onlara bir kere anlatmaya çalıştığımda başım o kadar belaya girdi ki tekrar söylemekten korktum. Telefonu alıp ya da yazdığım mektupları yırtarak, ‘Kimse sana inanmayacak’ diyorlardı” diye belirtti.
NTV
