Ülkelerin hidrojen stratejisine yönelik bilgileri içeren kesim raporlarında yer alan bilgilere nazaran, elektrik üretiminde yenilenebilir gücün hissesinin artmasıyla ortaya çıkan baz yük dengesizliklerinin önüne geçmek maksadıyla, hidrojenin elektriğin depolanmasında kullanımına yönelik çalışmalar yürütülüyor.
Güç şirketleri 2030’a kadar yenilenebilir kaynaklardan üretilen 25 teravatsaat elektriği hidrojen formunda depolamayı amaçlıyor. Hidrojenin güç taşıyıcı olarak farklı formlarda kullanımını içeren senaryolara nazaran ise 2050’ye kadar yenilenebilir güç kaynaklarından üretilen 58 teravatsaatlik elektrik gücü hidrojen formunda depolanabilecek, ayrıyeten bu ölçü teknolojik gelişmelere bağlı olarak artış gösterebilecek.
Global hidrojen talebinin 2015-2050 periyodunda 7 kat artışla 325 teravatsaatten 2 bin 250 teravatsaate çıkması beklenirken, bu ölçü AB’nin iki aylık elektrik talebine karşılık geliyor.
Hidrojen talebinin düşük ya da yüksek olmasına yönelik senaryolara nazaran depolanan elektrik, hidrojen formunda güç, ulaştırma, endüstriyel üretim ve binaların güç muhtaçlığı için kullanılabilecek.
HİDROJEN DEPOLAMA NASIL OLUYOR?
Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ) Makina Mühendisliği Kısmı Öğretim Üyesi Prof. Dr. İskender Gökalp,ülkelerin güç ve endüstride hidrojene yönelmesinin birçok sebebi olduğunu belirterek, “Yenilenebilir elektriğin depolanması başta olmak üzere hidrojen, güç, sanayi ve ulaştırma bölümlerinde ‘çığır açıcı’ olabilir.” tabirini kullandı.
İktisadını karbondan arındırmak ve döngüsel iktisatta tüm eserleri azamî randımanda kullanmak isteyen ülkelerin, hidrojenin farklı dallarda kullanımına yönelik teknolojiler üzerinde çalıştığını aktaran Gökalp, şöyle konuştu:
“Rüzgar ve güneş üzere emre amade güç üretilemeyen kaynaklardan sağlanan elektriğin gerektiğinde kullanılmak üzere depolanması gerekiyor. Hidrojen çeşitli kaynaklardan üretilebiliyor ve kilogram başına ısıl gücü yüksek. Yenilenebilir kaynaklardan üretilen ve depolanan elektriğin gereksinim duyulduğunda tekrar güce çevrilmesi halinde etrafa ziyan vermemesi durumu, hidrojeni ülkü bir yakıt yapıyor. Hidrojen hava ile yakıldığında ya da yakıt pillerinde kullanıldığında ısı, elektrik ve yanında yalnızca su üretiyor. Doğal gaz üzere karbon içerikli fosil yakıtlar yandığında güç üretimi ile birlikte karbondioksit salımı da yapıyor.”
Gökalp, hidrojeni yenilenebilir elektrikle üretmenin en pak yolunun suyun elektrolizi yani suyun hidrojen ve oksijenden oluşan bileşenlerine ayrıştırılması olduğunu aktardı.
Hidrojen güç sisteminden daha eksiksiz bir döngüsel sistem düşünmenin bugünkü teknolojiyle güç olduğunu lisana getiren Gökalp, “Yenilenebilir kaynaklardan elektrik üretimi epeyce ucuzladı. Hidrojen üretiminde kullanılabiliyor. Ayrıyeten Hidrojeni üretmenin öbür yolları da var. Bunlar organik atıkların gazlaştırılması, doğal gazın pirolizi, yani hidrojen ve katı karbona dönüştürülmesi, kimi metallerin, mesela alüminyum yahut bor bileşenlerinin su ile kimyasal yansımaya sokulması buna hidroliz diyoruz ve tekrar suyun hidrojeninin elde edilmesi üzere.” dedi.
Gökalp, hidrojen güç sisteminin döngüsel iktisadın gerektirdiği tüm avantajları barındırdığına işaret ederek, şunları kaydetti:
“Döngüsel iktisatta, çıkan yan eser yahut atık da bedellendiriliyor. Örneğin metal hidrolizi ile hidrojen üretince, suyun oksijeni metal ile birleşip oksit oluyor, mesela alüminyum oksit, o da tekrardan alüminyum üretiminde kullanılabiliyor, bu süreç yeniden harika döngüsel bir sistem. Çimento ve demir çelik üzere sanayi kısımlarının saldığı karbondioksiti yakalayıp pak hidrojenle katalizörler yardımıyla kimyasal yansımaya sokarsak, sentetik gazdan metanole kadar çeşitli gereçler üretebiliyoruz. Tüm bu eserler kimya endüstrinin ana girdileri. Pak hidrojeni amonyak olarak da depolayabiliriz, amonyak birebir vakitte gübre üretiminin ana unsuru. Tüm ülkelerin hidrojen peşinde koşmasının ana sebepleri bunlar.”
NTV
